Al wallebakkend komt men niet verder dan smeuïge anekdotiek

Sinds ik naar het Spaanse platteland ben verhuisd, dompel ik me graag onder in verhalen die het boerenleven behandelen. Zo las ik laatst John Bergers Het varken aarde, over de mensen wonend aan de voet van de Franse Alpen wier levenswijze (zelfvoorzienend, kleinschalig) bedreigd wordt door modernisering en vooruitgangsdenken. Ook keek ik Cow van Andrea Arnold, een film waarin ze het droeve lot van een industriële melkkoe in beeld brengt. Via boeken en films verhoud ik mij tot mijn nieuwe, rurale leefomgeving, en voed ik het romantische ideaal dat ik van premoderne boeren heb. Lees verder →

Oudewijvenzomers zullen we steeds vaker meemaken

In de hoogvliegende luchtvaartroman Anomalie van Hervé le Tellier stuitte ik op het archaïsch klinkende woord ‘oudewijvenzomer’. In welke zin het precies stond heb ik niet weten te achterhalen, want het boek is reeds naar mijn broer in Brazilië verstuurd, die in de jaren na zijn emigratie zijn milde heimwee heeft weten te sublimeren tot een passie voor vliegtuigen. Le Tellier – althans: vertaler Andreas Dijkzeul – gebruikt het om de zomerse dagen aan het begin van de herfst mee aan te duiden. Lees verder →

Met beriberi wordt bungabunga kielekiele

Krijg je een mix van groenten met ei, pindasaus en kroepoek voorgeschoteld, dan eet je gadogado. Bezoek je een feest met schaars geklede Italiaanse politici, dan ga je van bungabunga. En begin je op een onwenselijk laat tijdstip – drukdruk – met het schrijven van een rubriek, dan haal je de deadline kielekiele. Lees verder →

Geeft men bij een stakingsestafette het staakje aan elkaar door?

Vrijdag staakten de spoorwegarbeiders, en dinsdag en donderdag leggen zij het werk opnieuw neer. De sporen liggen er verlaten bij, maar in de berichtgeving werden enkele frappante uitdrukkingen op de rails gezet. Ke­deng-ke­deng, oe-oe, daar komt de jargontrein! Voor we woorden als ‘actiebereidheid’ en ‘arbeidsonrust’ passeren, over enkele minuten, zullen we een korte stop maken bij het woord ‘staken’ zelf. Lees verder →

Rip: met een afkorting het ongemak verdoezelen

Requiescat in pace, daar staat de afkorting voor, beter bekend als rest in peace, en hoewel ze vooral op zerken en stèles prijkt, hoor je bij het verscheiden van deze of gene, vooral als het geen naaste betreft, haar ook wel als zodanig worden uitgesproken, met een rollende r, als in: ‘Heb je het gehoord? Campert is overleden.’ ‘Och, ik was dat nog niet aan de weet gekomen. Rip.’ Lees verder →

Een futuristische maaltijd van Marente van der Valk

De toekomst is een lange tijd, hopelijk. Veel is onzeker, maar iets wat buiten kijf staat is dat we enkele uren na de laatste maaltijd weer trek zullen krijgen. Wat eten we in de toekomst? Culinair kunstenaar Marente van der Valk geeft het antwoord. Marente en haar team schotelen de Oerol-bezoekers die in de bevoorrechte positie verkeren een kaartje voor Diners om Oost te hebben bemachtigd een futuristisch vijfgangendiner voor. We vroegen Marente naar de vork en de steel. Lees verder →

Bambie begrijpt het: we zijn heel erg in de war allemaal

In het grasrijke Berenland spelen Jochem Stavenuiter en Paul van der Laan Bambie begrijpt het, over de westerse mens en zijn relatie tot ‘de natuur’. Nu het klimaatprobleem weer enorm voelbaar is – in Frankrijk en Spanje stijgt het kwik de komende dagen boven de 40 graden, en die hitte zal gestaag naar het noorden trekken – hebben we behoefte aan mensen die het begrijpen. Maar wat begrijpt Bambie precies? En hoe draagt absurdistisch mimetheater bij aan het vinden van duurzame oplossingen? We vroegen het aan artistiek leider en speler Jochem Stavenuiter. Lees verder →