Beste lezer. Op 26 januari is mijn vader vrij plotseling overleden. Een week later, tijdens de afscheidsdienst, mocht ik tussen de psalmen en de gebeden door iets over hem vertellen aan de mensen die naar de kerk in ons dorp waren gekomen. Ik gebruikte het beeld van een oude boom en daar wil ik hier wat nader op ingaan. Maar eerst een terugblik. Lees verder op stekjes.substack.com >>
Galicië
Er zijn 8 berichten onder Galicië.
Tien opmerkelijke foto’s van het leven op onze boerderij in januari 2025
In de regelmatig verschijnende rubriek ‘Foto’s van een maand’ (knipoog naar Heemvriend!) zie je foto’s genomen in een van de twaalf, met een eigen naam onderscheiden perioden, waarin een jaar verdeeld wordt, a.k.a. maanden. Lees verder op stekjes.substack.com >>
Over de moeizame eerste bevalling van hond Nora, die ons ook zwaar viel
Je maakt van alles mee als je een krakkemikkige, eeuwenoude boerderij nieuw leven in tracht te blazen, en je moet het eigenlijk zo snel mogelijk opschrijven, de interessante dingen dan, plus de bespiegelingen achteraf, zeker als je een blog bijhoudt over ‘de bespiegelingen van een keuterboer in Galicië’. Lees verder op stekjes.substack.com >>
De geur van hooi: noaberschap op het Noord-Spaanse platteland
Een dinsdagmiddag begin augustus. Penagateira ligt in midzomerse sluimer, de stilte enkel doorbroken door het gesnurk van een van de honden. Dan rinkelt de telefoon. Ik ben te loom om op te staan, maar – pling plong – er volgt een berichtje. Toch even kijken. Het was buurman Jose. ‘Buenas tengo hierba seca para los animales si la quieres llámame la tienes que venir a buscar’. Hij heeft hooi voor onze dieren. Als we dat willen, kunnen we hem erover bellen. We moeten het wel zelf komen halen. Hij stuurt een foto van zijn weiland mee: drie hopen hooi in een dor veld onder een blauwe hemel. Lees verder op mijn substack…
Waarom ik het onkruid er nu wel met wortel en al heb uitgetrokken
Omdat sommige wilde planten wel erg snel teruggroeien, hebben we een deel ervan alsnog met wortel en al verwijderd, tijdens het handmatig rooien van aardappelen. Dat tast de structuur van de grond sowieso aan, doordat de piepers ondergronds groeien en je ze al wroetend moet opsporen. De meeste aardappels zijn geoogst. Lees verder op mijn substack…
Volg me via Substack
Sinds 3 mei ben ik weer aan het bloggen, en wel over hoe het is om in een verlaten dorpje in het regenachtige noordwesten van Spanje te leven. Mijn vriendin en ik wonen sinds 1 januari van dit jaar op een oude boerderij in Galicië, omringd door bomen en beesten. Op het blog Stekjes zal ik reflecteren op mijn ervaringen als (amateur-) dierhouder, landbouwer en boswachter.
Een goede grond, het halve werk?
Gingen wij als studenten des avond ergens in een of andere kroeg tien à twintig glazen nuttigen, dan hechtten mijn drinkebroers en ik gepaste waarde aan ‘het leggen van een goede bodem’. Nu mijn geliefde en ik op een oude boerderij in het regenachtige noorden van Spanje wonen, en zelf weldadige maaltijden willen produceren heeft ‘een goede bodem’ een andere invulling gekregen. Lees verder op mijn substack…
De wilg nader bekeken
In het landschap van mijn jeugd was de wilg nooit ver weg. Bladerend door een plakboek dat ik als kleine jongen bijhield, zie ik mijn vroegere zelf en mijn broertje met muts op en sjaal om op het voetbalveld staan. We dragen voetbalschoentjes, hij klemt een oranje bal tegen de borst en ik heb een wit-zwarte onder de rechtervoet. Lees verder op mijn substack…