Het Brusselse powerduo Adil el Arbi en Bilall Fallah zit al weer tien weken in Los Angeles. De regisseurs van de steengoede films Image (2014) en Black (2015) tekenden bij Paramount Pictures voor de regie van het langverwachte vierde deel van Beverly Hills Cop, met uiteraard een hoofdrol voor Eddy Murphy als roekeloze detective Axel Foley.
De opnames zijn nog niet begonnen, maar Adil en Bilall hoeven zich niet te vervelen. Momenteel werken ze aan de pilot-aflevering van de serie Snowfall, over de crack-epidemie die in de jaren tachtig als een razend spook door Los Angeles trok.
Ik sprak Adil en Bilall om 5 uur ’s ochtends via Skype om te vragen hoe het leven in Hollywood ze bevalt en wat ze precies doen
Hoe is het daar in Los Angeles?
Adil: Ja, ça va. Ons verblijf is goed begonnen. We logeren in Downtown L.A.. Je kunt hier gewoon op straat lopen. In de rest van de stad zie je enkel clochards.
Bilall: Het heeft een beetje een New York-achtig gevoel, maar dan met palmbomen.
Adil: En het is elke dag warm.
Wat doen jullie daar eigenlijk?
A: Op het moment zijn we bezig met de pilot van een serie die Snowfall heet, voor de zender FX, van 20th Century Fox. Het speelt zich af in de jaren tachtig en gaat over de crack-epidemie in de achterbuurten van L.A., zoals South Central.
Hoe bevalt dat?
A: Ja, dat is een droom hè. Alles wat we hebben gemaakt is beïnvloed door hood movies die zich in L.A. afspelen, zoals Menace II Society en Boys in the Hood, en ook door Do The Right Thing, al is dat in New York. Dat we nu de kans krijgen om iets te maken als Black maar dan hier… Dat was niet zo gepland, maar het past perfect in de lijn van wat we tot nu toe gedaan hebben.
B: En van wat we willen doen.
A: Wat we ook supercool vinden aan dit project is dat we keihard research doen. We gaan naar die buurten toe en we bezoeken al die fucked up steegjes. Dat maakt het werk interessant.
Black speelt zich af in Molenbeek, ook een achterbuurt. Zien jullie gelijkenissen met de buurten in L.A. waar jullie nu filmen?
A: Ja, al die wijken hebben een soortgelijke code, vooral als je daar komt filmen. Het is niet makkelijk om daar te komen met een filmploeg. Je moet eerst het vertrouwen winnen van alle mensen daar en uitleggen wat je gaat doen. Ze willen vooral niet dat je een clichématig beeld geeft van hun wijk en de mensen die er wonen. Het kan ook gevaarlijk zijn. Toen we locaties aan het scouten waren in de straten van South Central kwam er ineens een wagen voorbij scheuren, heel snel. En er zijn natuurlijk locals die ons uitschelden, wat lijkt op wat er gebeurt in Molenbeek als je daar wil draaien. Aan de andere kant krijgen we ook veel steun vanuit de wijk. Dat is altijd in balans. Het is eigenlijk heel gelijkaardig met Molenbeek.
B: South Central is een soort suburbia. Het lijkt een mooie wijk, maar er loert veel gevaar. Als je in Brussel naar Molenbeek of naar Matongé gaat dan zie je aan alles dat het er niet chill is. Hier zie je dat niet.
Frappant.
A: Als je hier voorbij zou rijden dan zou je nooit doorhebben dat het een probleemwijk is, want er staan mooie huizen met tuintjes en de straten zijn breed. De architectuur is totaal anders dan die van Brussel. Maar je kunt hier ’s nachts niet op straat chillen, en zeker niet met je cameraploeg langsgaan. South Central is in handen van gangs. Je hebt de groep van 51st Street, en in andere straten heb je andere gangs. Je moet altijd met al die mensen communiceren om ergens te kunnen draaien.
B: De locatiemanager heeft contacten met gang members en hij zegt ons dingen als: in die straat filmen is oké, een straat verder ben je fucked, daar kost het te veel geld of loop je gevaar. In Matongé was dat ook zo, daar moesten we ook met lokale gangs communiceren en onderhandelen en soms ook betalen om er te kunnen draaien. Molenbeek was anders, daar hadden we al een keer gedraaid en die mensen kenden ons ondertussen al.
Hoe zit het tegenwoordig met crack in LA?
A: Drugs zijn er altijd geweest en dat is nooit echt weggegaan. Het hoogtepunt van het bendegeweld was eind jaren tachtig, begin jaren negentig, met de Crips en de Bloods die tegen elkaar vochten. Begin 2000 hebben Latino-gangs voor het merendeel de controle overgenomen.
Veel van de acteurs in Black hadden niet eerder geacteerd. Jullie hebben ze gecast op scholen en op straat. Hoe zit dat bij Snowfall?
A: Het ding met Black was: in België zijn bijna alle acteurs blank. Acteurs met een Arabische of een Afrikaanse achtergrond zijn zeldzaam, daarom zijn we van de gebaande paden afgeweken. In L.A. speelt dat niet, hier zijn niet alleen veel acteurs maar ze zijn ook heel divers. Anderzijds werken we graag met mensen uit de wijk zelf, omdat die mensen er gewoon bij horen en betrokken moeten worden.
B: Net als in Black willen we authenticiteit tonen. Het moet echt zijn. Mensen van de buurt moeten het idee hebben dat we een goede representatie van hun wereld maken. We zoeken altijd naar de real deal .
Hoe komen jullie eigenlijk in Hollywood terecht?
A: Black was te zien in Toronto [winnaar Discovery Award op het TIFF 2015, HB]. Daar zaten een aantal agenten die ons vaak scenario’s opsturen en die onze films opsturen naar zenders en productiehuizen. Last minute waren er regisseurs nodig voor Snowfall, omdat ze echt deze zomer wilden draaien. Daarom kregen we dit scenario van onze televisie-agent, die enkel bezig is met televisiewerk. We vonden het een topscenario en hebben gezegd dat we dat graag zouden doen. Het scenario is basically Black maar dan in L.A., dus dat was de perfecte match.
En jullie gaan Beverly Hills Cop 4 regisseren.
A: Ja, als het goed is wel.
Hoezo? Is het nog niet zeker?
A: Grotendeels wel, maar in Hollywood kan er ineens toch een shutdown zijn. Maar officieel zijn we de regisseurs van Beverly Hills Cop 4.
B: Jerry Bruckheimer [de producent] wil het zo snel mogelijk maken. Er zit een enorme kracht achter om het snel te gaan maken. Maar je weet het nooit hè.
Hoe is het om als jonge regisseur in Hollywood te werken?
A: Je krijgt ruimte om creatief te zijn, maar je moet wel met veel mensen praten. En Amerikanen praten graag. Er wordt veel gediscussieerd, over de kleinste details. Soms is dat interessant, het dwingt je om na te denken over keuzes, maar het zorgt er ook voor dat het proces véél langer duurt. Als vijftien mensen hun mening geven en discussiëren, dan duurt het soms maanden vooraleer er een beslissing wordt genomen. Bij Snowfall is dat zo en ik neem aan bij BHC4 ook. Die productie is een grote machine. Dat is het systeem van Hollywood. Soms gaat het heel snel en soms ook heel langzaam. Jerry Bruckheimer hoopt dat wij er energie in kunnen blazen en dat we het project daardoor veel sneller zullen realiseren.
Wanneer wordt Beverly Hills Cop 4 gedraaid?
A: Of in het najaar van dit jaar of voorjaar volgend jaar. Het is een film die zich in de winter afspeelt en ze willen daar zo snel mogelijk mee beginnen.
En jullie gaan met Eddy Murphy werken.
B: Absoluut! Zonder hem maken we die film niet.
A: Hij is de bestaansreden van die films. Eddy Murphy is wereldberoemd geworden door Axel Foley te spelen in Beverly Hills Cop. Het personage is ongeveer even iconisch als Indiana Jones en James Bond. Als je hem niet hebt in deze vierde film, ja, dan heb je niks. Hij is heel gemotiveerd.
Lijkt het jullie niet moeilijk om hem te regisseren?
A: Zowel wij als de scenaristen als Jerry Bruckheimer willen allemaal dezelfde soort film maken. Dat is een goede basis. En Eddy Murphy, ja, je moet hem niet uitleggen hoe hij die rol moet spelen en hoe hij grappig moet zijn. Los van het feit dat hij heel grappig is, is hij ook een ongelooflijk professionele acteur en een van de beste acteurs van zijn generatie. En voilà, het is een eer om met zo iemand te mogen werken. Ik weet niet in hoeverre we iets gaan moeten uitleggen aan hem. Hij weet het wel. Dat is wel een comfortabele positie.
B: BHC4 wordt de grote comeback van Eddy Murphy. Het is een tijdje geleden dat hij een film heeft gedaan en wij gaan er alles voor doen om in Eddy Murphy de funny head naar boven te halen. Het zit in hem.
Zit er na Beverly Hills Cop 4 nog meer in de pijplijn?
B: Ja zeker, onze grote Belgisch-Nederlandse film Patser!
A: Daar zijn we al een paar jaar mee bezig. Tijdens het monteren van Black zijn we begonnen met het scenario. Patser speelt zich af in Antwerpen, Amsterdam en voor een deel in Marokko. Het gaat een echte eighties-vibe hebben. En toevallig was BHC een van de inspiratiebronnen om Patser te maken.
B: We waren die films aan het checken voor Patser, deel 1, 2 en 3, en niet veel later kregen we het script opgestuurd voor BHC4. Dat was een teken van God. Maar BHC speelt zich af in de eighties, de real stuff, terwijl Patser… Patser wordt een soort Miami Vice.
A: Patser speelt zich af in het nu, maar gaat wel die eighties-vibe hebben. We gaan met Ali B. werken, dat is onze nieuwe mattie, onze broeder. Hij gaat een prachtrol spelen. En we gaan veel muziek gebruiken, rapmuziek van zowel Nederland als van België. De mensen van NoMobs bijvoorbeeld, die nu groot aan het worden zijn in België. Zij zijn van Kiel, een wijk in Antwerpen waar een groot deel van de film zich afspeelt. Dat gaat echt poppen.
B: En we gaan een album uitbrengen, genaamd Patser, en videoclips maken en petten en jackets en grills. Zelfs wc-papier van Patser. Merchandise that shit!
Wanneer beginnen jullie met draaien?
A: De bedoeling is zomer 2017, zo gauw het mooi weer is. Daarom dat BHC4 qua timing ook zo interessant was: dat kan een heel snel project zijn, en natuurlijk willen we die eerst afwerken voor we Patser gaan draaien. Dus zomer van volgend jaar.
Hebben jullie naast werk nog tijd voor andere dingen?
B: Pff, een beetje, in het weekend. We hebben weinig tijd omdat we veel projecten en meetings hebben. Maar we hebben een fitnesszaal en een zwembad hier waar we logeren dus elke dag gaan we wel eventjes zwemmen en zonnen, zodat we fucking ripped zijn tegen de tijd dat we klaar zijn hier.
Bedankt jongens!
Geschreven voor VICE